Dag 4. Aurangabad. Dinsdag 22 januari . 29 graden Celsius.

Vandaag Ajanta bezocht.  Dit ligt ruim 100 km ten noord-oosten van Aurangabad. Dat betekende in ons geval een nogal oncomfortabele, 3 uur durende rit . Ajanta is bekend om zijn rotsgrotten welke zijn opgenomen op de Unesco Werelderfgoedlijst. De grotten zijn slechts kort gebruikt.  Daarna raakten ze overwoekerd . In 1819 werden ze bij toeval herontdekt door John Smith tijdens een tijgerjacht. 

De grotten zijn in 2 groepen te verdelen. De oudere, sobere grotten stammen uit de Hinayanaperiode van het boeddhisme  ( 2e-1e eeuw v.C) Boedha werd toen niet in menselijke gedaante afgebeeld,  maar in symbolen  zoals het Rad der Wet of een bodhiboom. 

De 2e groep grotten dateert uit de Mahayanaperiode  ( 5de-6de eeuw n.C) en ontstond tijdens de heerschappij van de Vakatakadynastie,  die een artistiek expressievere stijl kende. De grotten werden bewoond door monniken,  kunstenaars en handwerkslieden die ze gebruikten als moessontempels. Er zijn 2 soorten grotten,  de gebedshallen en de kloosters. De monniken bleven altijd maar kort, meestal een week, op dezelfde plaats. Monniken waren leraren en wilden de kennis die ze hadden zoveel als mogelijk verspreiden. Verder mochten ze niet teveel blootgesteld worden aan de verleidingen ( de 3 w's) wine,  women, welth. 

Grot 1 is befaamd om zijn prachtige muurschilderingen. Er mocht in geen enkele grot met flits worden gefotografeerd helaas, en daarom zijn ze niet altijd even duidelijk. Alle grotten zijn opgedragen aan Boedha, vele taferelen uit het leven van Boedha zijn er te zien. Wel was het prettig om een gids mee te hebben. Je krijgt zoveel meer te zien en te horen. 

Persoonlijk vond ik grot 26 het mooist. De Parinirvana is een 7meter hoog beeld van de rustende Boedha. Discipelen rouwen om zijn dood,  terwijl boven hem goddelijke wezens zich verheugen om zijn verlossing.

Onderweg was er ook genoeg te zien. Huisjes op het platteland  ( veel boeren en landbouwgrond ) middenin een weiland,  of vlak langs de weg. Een paar kippen, een geit, en bij een rijkere familie een koe of een buffel. Het is erg droog, de moesson begint omstreeks juni,  maar er is de laatste jaren erg weinig neerslag gevallen. Rivieren staan droog, en boeren moeten hun vee soms  laten slachten omdat ze er geen voer meer voor hebben, en om te kopen is het te duur. 

Er wordt veel katoen verbouwd, zelfs een fabriek gezien met op de toegangsweg een tiental vrachtwagentjes helemaal volgepakt met balen katoen. Ook mango's , ananas, suikerriet, pinda's en maïs komen uit deze regio. Nog even gevraagd naar de cashewnoten,  maar die groeien zuidelijker. 

Een vrouw die in the middle of nowhere haar behoefte doet, geiten, honden en koeien op straat. .. Volgepakte 2wielers, en dan bedoel ik ook ècht volgepakt. Vrouw,  kind ( eren) en een baal met? ??? achterop geknoopt . Deze vrouw droeg een klein kind van nog geen jaar oud, en manlief reed als de brandweer. 

Hieronder een in aanleg zijnde weg, die na het storten van het beton wordt bedekt met jute zakken om er zo voor te zorgen dat het beton niet te snel droogt en gaat barsten. 

Maar ook apen gezien die me rakelings voorbij renden. 

En niet te vergeten; uiterst vriendelijke mensen gesproken. Uit alle windrichtingen komen ze de aan Boedha gewijde tempels bezoeken. Je maakt zo gemakkelijk contact, je geeft over-en weer aan waar je vandaan komt, en een foto is zo gemaakt.