Dag 20 . Donderdag 7 februari 2019. Hyderabad. 32 graden Celcius

Namasté

We waren gisteravond uitgenodigd bij de familie van  driver Feroz  . Ruim 4 jaar geleden waren we voor het eerst bij hem, ook toen waren we uitgenodigd om te komen eten. Aangezien het toen ramadan was, heeft zijn vrouw destijds  voor ons gekookt en het aan haar man meegegeven. Maar nu hebben we het gegeten bij de Feroz thuis. https://indenvreemde.nl/indiase-biryani-met-kip/

Biryani is een gerecht wat wordt gemaakt voor speciale gebeurtenissen, en iedere familie heeft zijn eigen recept hiervoor. Deze stad ( Hyderabad) is bekend om zijn Biryani, die meestal met raita wordt gegeten. Een frisse yohurtsaus , heel fijn om de brand mee te blussen!  We werden heel hartelijk ontvangen door Feroz, zijn vrouw en zijn drie kinderen. We werden op de bank uitgenodigd en de rest van de familie zat op de grond. De kinderen vertelden over hun schoolresultaten, en ze konden het enorm waarderen dat we ons nog veel konden herinneren van ons vorige bezoek. Schoolschriften en werkboeken werden aangeboden om te bekijken. De kinderen doen goed hun best op school, ze krijgen regelmatig prijzen uitgereikt om hun goede prestaties. De oudste dochter zit nu in de 10e klas( ze is 14) , ze doet dit jaar examen om haar niveau te bepalen en zo ook de school waar ze hierna naartoe kan. Hoe hoger je niveau , des temeer keuze heb je voor je vervolgschool. Ze wil tandarts worden, en Feroz en zijn vrouw zijn trots op haar. Van ons vorige bezoek konden we ons herinneren dat met name de zoon ( nu 13) naar voren werd geschoven om zijn schoolprestaties te laten zien, nu kregen ook de beide dochters deze kans gelukkig.  De kinderen zitten op een internationale school, dat houdt in dat ze op school  Engels spreken, en er ligt een boete op het spreken van Hindi op het terrein van de school. Het is geen school waar kinderen uit andere landen naartoe gaan( deze associatie had ik maar klopt dus niet)  Alle lessen zijn in het Engels, en dat maakt het communiceren met hun een stuk eenvoudiger. Feroz zijn vrouw spreekt alleen Hindi, dus alles moet worden vertaald. Er werd tijdens ons bezoek gekookt, en de woning vulde zich met een heerlijke geur. Feroz zijn vrouw had voor ons een minder pittige variant van de biryani gemaakt, maar desondanks was ik blij met de raita. Deze was lekker fris. Het valt op hoe speciaal ze het bezoek vinden, dat werd een dag later nogmaals duidelijk gemaakt. De volgende keer moeten we een hele dag komen aldus Feroz zijn vrouw. Dan kon ze mijn handen ook versieren met henna, daar was nu te weinig tijd voor. Toen we weer vertrokken werd ons een tas met verschillende bakjes meegegeven. Met hierin de overgebleven biryani voor de rest van de familie, raita en een toetje , custard met verschillende soorten fruit. Heerlijk! 

Op donderdag zijn we s'morgens al op tijd naar het Golconda( Herdersheuvel)  Fort gebracht. We zijn hier de vorige keer ook geweest, en waren zodanig onder de indruk dat we ook nu weer wilden rondwandelen op dit met rotsblokken bezaaide plateau. Het fort was de citadel van de Qutb Shahidynastie, die tussen  1518 en 1687 over de regio Hyderabad heerste. Het 12e eeuwse  lemen fort dat hier eerder stond, werd tussen 1518 en 1580 door opeenvolgende Qutb Shahivorsten veranderd in een schitterende vesting met statige paleizen , moskeeën en tuinen. In Golkonda was van 1662 - 1733 een handelspost van de VOC gevestigd. Golconda Fort was ook beroemd om de grote hoeveelheden diamanten die in de buurt werden gewonnen; de Kohinoordiamant , die nu tot de Britse kroonjuwelen behoort, is er daar één van. De ruïnes van Golconda beslaan een gebied van 40 km2. 

Het fort wordt door drie ontzagwekkende verdedigingsslinies beschermd. De eerst, een versterking buiten het fort van enorme blokken graniet, omringt de citadel en de gehele woonwijk. De middelste wal omringt de voet van de heuvel en de binnenste wal volgt de omtrek van de hoogste richel. 

De Gateh Darwaza ( overwinningspoort) is de toegangspoort. Er zitten enorme ijzeren punten in de poort om bestormingen door olifanten te voorkomen.

Van de Fateh Darwaza loopt de weg in een bocht langs het Archeologisch Museum ( de vroegere schatkamer) en door de bazaar, vroeger vermaard als centrum voor het slijpen van diamanten. Daarachter staan de twee reusachtige bogen van de Habshi Kamanpoort, met vertrekken bovenin , voor de trommelaars en de Abessijnse wachters van de sultan. Deze poort gaat door de middelste versterkte muur. Naar het noorden staat de sobere , van een koepel voorziene Jami Masjid  moskee. Deze is gebouwd door sultan Quli Qutb Shah, de stichter van de dynastie. Hij is hier in 1543 door zijn zoon vermoord. 

Een van de Qutb Shahipaleizen, de Rani Mahal heeft een gewelfde zaal op een verhoogd terras, versierd met fraaie bloemarabesken. In één van de pleinen is s'avonds een klank- en lichtspel. Nu niet gezien maar wie weet ooit nog eens. 

Vlak onder de top staan de sierlijke moskee van Ibrahim Qutb Shah , de derde sultan, en de oud hindoeïstische Mahakalitempel, uitgehouwen uit een grot.  

Boven de Mahakalitempel. 

Vlak onder de top staat de Durbar Hall ( troonkamer) Deze waren ze momenteel aan het restaureren, dus hij was niet toegankelijk, maar tijdens het vorige bezoek waren we wel binnen geweest. 

Bovenop de heuvel heb je een prachtig uitzicht over zowel het fort als over een deel van Hyderabad. Een magnifiek panorama!

We zijn blij dat we ook deze keer weer het fort hebben bezocht. Je kunt er heerlijk rondslenteren ( de top is 120 meter hoog) Er is enorm veel te zien, ook tijdens dit bezoek weer dingen gezien die de vorige keer niet waren  opgevallen. En het schitterende uitzicht is bijzonder fraai, alhoewel het deze keer wat heiig was, door de smog. Want ook Hyderabad heeft daar van tijd tot tijd last van, wat wil je ook met 8 miljoen inwoners. 

We zijn hier nog lang niet uitgekeken, dus tot ooit Hyderabad!