Dag 10. Maandag 28 januari . Garh Himmat Singh

Vandaag verlaten we Agra alweer. Ik had nog wel langer willen blijven, en nogmaals de Taj willen bezoeken, maar ons programma brengt ons naar ons home-stay adres in Garh Himmat Singh. Het is een autorit van 3 uur, de gemiddelde snelheid ligt op veel plaatsen niet zo hoog. Op veel plaatsen bestaat  de weg uit  niet veel meer dan een 2 tot 4 baan gravelpad, met kuilen, drempels , en spookrijders. Koeien, buffels, geiten, schapen en  honden , van alles steekt over, op al dan niet verwacht moment. 

We reden regelmatig door kleine of wat grotere dorpen / stadjes. Dat straatbeeld is in onze ogen op z'n zachtst gezegd chaotisch. Van alles krioelt er door elkaar. Zoals de chauffeur het uitdrukte; it is a wel  organised  chaos,  you need  good horn, good breaks and good luck…. En dat is een waarheid als een koe!

De gids in Agra had ons een tip gegeven om onderweg even van de route af te wijken en een vogelreservaat te bezoeken.  Deze tip hebben we ter harte genomen en dat was absoluut de moeite waard. Na wat onderhandelen over de prijs van de gids aldaar en de prijs van de fietsriksja zijn we op pad gegaan.  Al na een paar honderd meter sprong de gids van de fiets en dook de bosjes in. Daar aangekomen bleek er een flinke python  in een kuil in het zand een zonnebad te nemen.

Nadat we weer op de riksja waren geklauterd konden we hier even later alweer vanaf. Er bleken 2 uilen in een hol in de boom te zitten knikkebollen. De gids had een fikse kijker op statief bij zich, daardoor konden we , zonder de dieren te storen ze toch goed bekijken. Het leken jonge exemplaren, maar dit was de kleinste soort die hier leven, de grootste is ongeveer 25 cm groot. Even inzoomen !

Zo bracht de gids ons naar de mooiste plekjes. We hebben enorm veel vogels gezien. De gids was enorm gecharmeerd van de eenden en ganzen ha ha , hij begreep volgens mij niet dat we daar in NL zo'n beetje over struikelen. Maar verder heeft hij ons lepelaars, ijsvogels, reeën , kwartels, een Egyptische  gier, eekhoorns ( die zie je ook veel in stedelijke gebieden) laten zien. De gids werkte daar als vrijwilliger. Voorheen had hij dat als beroeps gedaan. Ook verzorgd de organisatie waarvoor hij dat doet educatieve programma's voor schoolkinderen. Dit om ze bewust te maken van het belang van een diverse en schone leefomgeving. Hij gaf ook toe dat het een druppel op een gloeiende plaat was . Kinderen vergeten snel, en het gebrek aan bewustzijn bij volwassenen helpt hier ook niet echt bij aldus de gids. Maar wat goed dat men hier energie in steekt. 

Nadat we de chauffeur weer hadden opgezocht , reden we onze route weer verder richting onze home-stay in Garh Himmat Singh. Onderweg zagen we een wedding garden. Dit is een bont versierde tuin , waarvan de ingang met een grote boog met kleurrijke bloemen en linten wordt aangegeven, waar men het huwelijksfeest viert . De chauffeur gaf aan dat er in ongeveer 8 van de 12 maanden wordt gehuwd in India, en we bevinden ons duidelijk in het wedding- season . De Sikh trouwen overdag , de Moslims en de Hindoes s'avonds. 

Even om je een idee te geven.....  Huwelijksfeest duurt meerdere dagen en gaat gepaard met muziek, versierde auto, of koets met paard ( alles rijkelijk gedecoreerd) honderden gasten en eten …. veel eten.

Maar goed, verder naar de volgende stop . De eigenaar en gastheer heette ons welkom en liet ons de kamer voor de komende 2 dagen zien. De home stay werd door zijn familie gerund . Zijn vrouw en dochter verzorgden de maaltijden, zijn neefje hielp met bedienen. In de middag hebben we een korte wandeling door het dorp gemaakt, de eigenaar was onze gids.  Het is duidelijk dat we ons in een dorp bevinden waarvan men grotendeels leeft van wat er op de akkers groeit, en van het vee. Echt een boerendorp, van ongeveer 5000 inwoners  (net Zuidwolde dus)  In het dorp geen jeugd met smart-phones. Wel veel kinderen die op welke manier dan ook meewerken op het bedrijf van de ouders. Grote gezinnen, terwijl de Hindoe gezinnen in de grotere plaatsen 2 , hooguit 3 kinderen heeft is dat in de dorpen nog heel anders. 7 kinderen is heel normaal hier. Grote families die bij elkaar in 1 huis wonen, en samen voor het inkomen zorgen. Veel winkeltjes in de "hoofdstraat". Relatief weinig mensen werken hier in loondienst. Je verbaasd je erover hoe men kan bestaan van een winkel als soortgelijke nog 10 keer vrijwel hetzelfde verkoopt, en dat in dezelfde straat.  Voordeel van een inwoner als gids dat veel deuren voor je opengaan. Men is duidelijk niet gewend aan blanke mensen, je wordt overal gevraagd om chai ( thee) te komen drinken, want ze vinden het maar wát interessant als er buitenlandse gasten over de vloer komen. Ook hier voel je je weer uitermate welkom. Men is vriendelijk, de gastheer trad op als tolk ( alhoewel zijn Engels ook niet zó goed was ) maar samen hebben wij ons prima gered. Terug in onze kamer nog even kunnen genieten van het uitzicht. Voelde me meteen thuis, in de kamer hoorden de de koeien loeien en de honden blaffen. Onderstaande foto is vanaf ons balkonnetje genomen. 

Kinderen verdringen zich om met je op de foto te gaan. 

In het midden een mango boom. Net als de papaya een veel voorkomende vruchtboom.

s'Avonds hebben we samen met de gastheer gegeten. We hebben veel verhalen gehoord, hoe is het leven in het dorp. Hoe is het onderwijs, gezondheidszorg, wet- en regelgeving ( dan begint werkelijk iedere Indiër te lachen) en waar ik altijd nieuwsgierig naar ben; hoe is de man- vrouw verhouding in de samenleving. De vrouwen werken hier grotendeels thuis en op het land. In de winkeltjes heb ik ze niet gezien , niet anders dan als klant. Vrouwen verzorgen de gewassen, melken de koeien, geiten en buffels. Ze verzorgen de maaltijden, kinderen en het huis. Gastheer gaf al heel treffend aan; als de jonge mensen pas getrouwd zijn zien de vrouwen er goed uit, dragen sieraden enz. Dat is voorbij als er kinderen komen. De taken die ze hebben zijn zo talrijk, dat er weinig tijd overblijft voor "opsmuk". 

Na een behoorlijk vol programma deze dag lekker naar bed . Morgen uitslapen en op het dak in het zonnetje ontbijten. 

 t'Kun minder.